Η Eλένη Τασοπούλου γεννήθηκε και ζει στο Αγρίνιο. Σπούδασε Νομικά στο ΕΚΠΑ και Contemporary Sociology στο Lancaster University στην Αγγλία. Εχει βραβευΘεί τρεις φορές από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά (2016, 2017, 2018) για τα βιβλία της «Το σκιάχτρο και η τριανταφυλλιά», «Το λουζεράκι» και «Ο σκέιτερ και το φανταστικό υπερόπλο». Το 2019, το παραμύθι της «Η αράχνη και το φεγγαρόφωτο» βραβεύΘηκε από την Πανελλήνια Ενωση Λογοτεχνών. Το καινούργιο βιβλίο της είναι το νεανικό μυθιστόρημα «Αυτό που κρύβεται στα δέντρα» (εκδ. Καστανιώτη). Εχει μια κόρη, την Εύα.
Ποια βιβλία έχετε αυτό τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
«Σαν σκόνη στον άνεμο» του Λεονάρδο Παδούρα, «Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών» της Ολγκα Τοκάρτσουκ και «Η γυναίκα του επάνω ορόφου» της Κλερ Μεσούντ.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα, χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Η Μάρτα Οριόλς, στο βιβλίο της «Να μάθω να μιλώ με τα φυτά», μου υπενθύμισε πως ακόμη και μέσα από την πιο σκληρή συνθήκη μπορεί να αναδυθεί μια καινούργια συνειδητοποίηση, μια άλλη οπτική του εαυτού και της ζωής μας.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
«Καθώς ψυχορραγώ» του Ουίλιαμ Φόκνερ.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Να έχω ηρεμία, κυρίως εσωτερική. Τότε τα υπόλοιπα δεν έχουν και πολλή σημασία, αφού η ανάγνωση δημιουργεί μια καινούργια, δική της συνθήκη.
Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
Νιώθω ενοχές όταν για άλλη μια φορά διαπιστώνω ότι τα βιβλία που διάβασα τους τελευταίους, πολλούς μήνες, είναι αποκλειστικά και μόνο αστυνομικής λογοτεχνίας.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Η δεξιοτεχνία στη γραφή, ασφαλώς. Η ακρίβεια στις περιγραφές. Και όταν φωτίζονται οι σκοτεινές πλευρές ανθρώπων και πραγμάτων, αλλά χωρίς να χλευάζονται – εντέλει, η ευσπλαχνία του συγγραφέα για την ανθρώπινη κατάσταση.
Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
Προτιμώ να μη γνωρίζω ποιο θα είναι αυτό. Η αναζήτηση ενός καινούργιου βιβλίου στους πάγκους των βιβλιοπωλείων είναι μια συγκίνηση αναντικατάστατη – και παραμένει αναλλοίωτη, όσες φορές και αν επαναληφθεί.
Τι πραγματεύεται το νεανικό μυθιστόρημα «Αυτό που κρύβεται στα δέντρα;»
Είναι μια ιστορία ενηλικίωσης μέσα από την απέραντη οδύνη μιας απώλειας και τη συγκλονιστική, λυτρωτική δύναμη μιας «αταίριαστης» φιλίας.
Ποιος είναι ο ρόλος του αόρατου ανθρώπου στην πλοκή της ιστορίας;
Αν και έχει φύγει για πάντα, κατορθώνει με κάποιον τρόπο να είναι παρών στις δύσκολες στιγμές, να στηρίζει, να εμπνέει, να δείχνει τον δρόμο. Αν και η ίδια προσωρινά το αγνοεί, είναι ο Σημαντικός Αλλος της ηρωίδας του βιβλίου.
