Φύση και αξία της μελέτης
Δεν μπορεί κανείς να αποκτήσει λογοτεχνική συνείδηση, να μάθη τον μηχανισμό και χειρισμό της εθνικής του γλώσσας, να γνωρίσει τον σύγχρονό του πολιτισμό, να μορφώσει την ψυχή και το πνεύμα του και να αναληφθεί την αξία της λογοτεχνίας του ως καλλιτεχνικού είδους, αν δεν μελετήσει με υπομονή, επιμονή και μέθοδο όλα τα είδη της εθνικής του λογοτεχνίας.
Ανάγκη να περάσει ως ερευνητής μέσα οπό τη λογοτεχνική όαση και όχι ως απλός διαβάτης, να μυηθεί στα μυστικά της τέχνης του λόγου θέλγητρα, να χαρεί την ομορφιά της, να ζήση τους μυστικούς της παλμούς και να την κάνη μέσο, όχι μόνο για την καλαισθητική του απόλαυση, άλλα και για την απόχτηση λογοτεχνικού ταλέντου και την ευρύτερη ανάπτυξη της ψυχής και του πνεύματός του.
Η μελέτη γίνεται από έμφυτη παρόρμηση της ψυχής για την γνωριμία του άγνωστου, που έρχεται πότε ως μια απλή περιέργεια, πότε ως έντονη επιθυμία και πότε ως καθορισμένος σκοπός.
Μα κάθε άνθρωπος μελετάει με το δικό του τρόπο, για το δικό του σκοπό, και το αποτέλεσμα της μελέτης είναι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο. Η ηλικία, η μόρφωση, οι πεποιθήσεις, η συνήθεια και αγωγή στη μελέτη, ρυθμίζουν πάντα τις σχέσεις μελετητή και λογοτεχνήματος. Γι αυτό και κάθε άτομο αρέσκεται στη μελέτη του λογοτεχνικού εκείνου είδους, που είναι πλησιέστερο προς την ψυχή και το πνεύμα του
